Incoterms CIP - co oznacza reguła Carriage and Insurance Paid?

W globalnym handlu każda dostawa to nie tylko sam towar, lecz także precyzyjne ustalenia dotyczące podziału kosztów, ryzyka i odpowiedzialności.

 

Jedną z reguł, która skutecznie porządkuje te kwestie, jest Incoterms CIP (Carriage and Insurance Paid). To narzędzie opracowane przez Międzynarodową Izbę Handlową w ramach systemu Incoterms. Dzięki niemu strony transakcji mogą jasno określić, kto organizuje transport, kto finansuje ubezpieczenie i od którego momentu ryzyko przechodzi na kupującego.

 

Choć sama nazwa może wydawać się mało mówiąca, w praktyce CIP to bardzo użyteczne rozwiązanie dla firm eksportujących i importujących towary różnymi środkami transportu. Warto więc przyjrzeć się mu bliżej.

 

 

CIP w skrócie: definicja i sens reguły

 

CIP (Carriage and Insurance Paid) to reguła Incoterms 2020, w której sprzedający zawiera umowę przewozu i zapewnia ubezpieczenie towaru do wskazanego miejsca przeznaczenia, podczas gdy ryzyko utraty lub uszkodzenia przechodzi na kupującego w chwili przekazania przesyłki pierwszemu przewoźnikowi.

 

W praktyce oznacza to, że sprzedający dostarcza towary i pokrywa ich koszty transportu oraz polisy ubezpieczeniowej, lecz po wydaniu ich przewoźnikowi nie ponosi już odpowiedzialności za ewentualne szkody w transporcie.

 

CIP to elastyczna reguła – można ją stosować w przewozie lotniczym, morskim, drogowym, kolejowym, a także w multimodalnych łańcuchach logistycznych.

 

 

Czym się różni CPT od CIP Incoterms 2020?

 

CPT (Carriage Paid To) oznacza, że sprzedający pokrywa koszty transportu do uzgodnionego miejsca przeznaczenia, ale nie musi zapewniać ubezpieczenia – w przeciwieństwie do CIP, gdzie „ubezpieczenie opłacone” jest integralną częścią reguły.

 

W CPT ryzyko utraty lub uszkodzenia towarów również przechodzi na kupującego w momencie przekazania ich przewoźnikowi, lecz brak obowiązkowej ochrony może zwiększać ryzyko związane z przewozem. CIP natomiast nakłada na sprzedającego obowiązek zawarcia umowy przewozu towarów oraz wykupienia polisy, która standardowo obejmuje 110% wartości przesyłki.

 

Dlatego CIP jest szczególnie korzystny przy przewozie ładunków o wysokiej wartości lub podatnych na uszkodzenia, gdzie kluczowe jest bezpieczeństwo w drodze do oznaczonego miejsca przeznaczenia.

 

 

Przeczytaj też:

 

Czym są Incoterms? Międzynarodowe warunki sprzedaży w praktyce >>>

 

CPT Incoterms 2020 – co oznacza reguła Carriage Paid To? >>>

 

 

Co dokładnie znaczy „ubezpieczenie opłacone” w CIP?

 

„Ubezpieczenie opłacone” w regule CIP oznacza, że sprzedający ma obowiązek wykupić polisę cargo, która chroni przesyłkę w drodze do uzgodnionego miejsca przeznaczenia.

 

Standard Incoterms 2020 wymaga, aby ochrona obejmowała co najmniej 110% wartości towaru i dotyczyła ryzyk typowych dla przewozu. W praktyce sprzedający zawiera umowę przewozu towarów oraz ubezpieczenia, przekazuje dokument transportowy kupującemu i pokrywa koszty związane z polisą. Kupujący może poprosić o dodatkowe ubezpieczenie lub wykupić je na własną rękę, jeżeli przesyłka jest wyjątkowo cenna lub wrażliwa.

 

 

Obowiązki stron: co robi sprzedający, co kupujący

 

W regule CIP obowiązki sprzedającego i kupującego są jasno określone: pierwszy odpowiada za przewóz i ubezpieczenie, drugi za rozładunek i inne działania po dostawie.

 

Takie rozdzielenie zadań pozwala obu stronom lepiej kontrolować koszty i odpowiedzialność w handlu międzynarodowym.

 

 

Obowiązki sprzedającego: transport i ubezpieczenie

 

Sprzedający zawiera umowę przewozu, opłaca koszty transportu i wykupuje polisę ubezpieczeniową.

 

Jego zadaniem jest także przygotowanie dokumentów, takich jak faktura handlowa i dokument transportowy, a także dopełnienie odprawy eksportowej.

 

Po przekazaniu przesyłki pierwszemu przewoźnikowi sprzedający przekazuje ryzyko na kupującego, choć nadal ponosi odpowiedzialność za prawidłowe przygotowanie ładunku oraz kompletność dokumentacji.

 

 

Obowiązki kupującego: ryzyko, rozładunek i czynności po dostawie

 

Kupujący przejmuje ryzyko utraty lub uszkodzenia towaru w momencie jego przekazania pierwszemu przewoźnikowi i odpowiada za wszystkie działania po dostawie w miejscu przeznaczenia.

 

Obowiązki kupującego w formule CIP:

 

  • odbiór przesyłki,
  • rozładunek towarów,
  • zapłata należnych ceł i podatków,
  • przeprowadzenie odprawy importowej.

 

Kupujący ponosi również koszty związane z ewentualnym dodatkowym ubezpieczeniem, jeżeli chce wyższej ochrony.

 

Najważniejsze do zapamiętania: od momentu dostarczenia towarów przewoźnikowi przez sprzedającego – ryzyko przechodzi na kupującego, który odpowiada za formalności importowe, rozładunek i dalszy transport do finalnego miejsca dostawy.

 

 

Incoterms 2020 CIP – podsumowanie

 

CIP to jedna reguł Incoterms 2020, która łączy przewóz w pakiecie z ubezpieczeniem po stronie sprzedającego.

 

Sprzedający zawiera umowę przewozu towarów, pokrywa koszty transportu i polisy ubezpieczeniowej, a kupujący przejmuje ryzyko utraty lub uszkodzenia w momencie przekazania przesyłki pierwszemu przewoźnikowi.

 

Dzięki temu rozwiązaniu obie strony mają jasność co do kosztów i odpowiedzialności, a sama transakcja staje się bezpieczniejsza i bardziej przewidywalna – niezależnie od tego, czy przewóz odbywa się drogą morską, lotniczą, kolejową, czy w formule multimodalnej.

 

 

Najczęściej zadawane pytania

 

Co oznaczają Incoterms CIP?

 

Incoterms CIP (Carriage and Insurance Paid – Przewóz i ubezpieczenie opłacone do określonego miejsca przeznaczenia) to reguła handlowa, w której sprzedający ponosi koszty związane z transportem oraz ubezpieczenie aż do określonego punktu dostawy.

 

Natomiast, ryzyko przechodzi na kupującego w momencie, gdy pierwszy przewoźnik odbierze towary od strony sprzedającej.

 

Pozwala to jasno określić koszty i odpowiedzialność stron w międzynarodowych transakcjach.

 

 

Czym różni się CIP od DAP?

 

W CIP sprzedający zapewnia transport i ubezpieczenie, a ryzyko przechodzi na kupującego już przy wydaniu towaru przewoźnikowi, natomiast w DAP ryzyko pozostaje po stronie sprzedającego aż do dostarczenia towaru.

 

Co istotne – DAP (tak samo jak CIP) nie obejmuje rozładunku towaru.

Przeczytaj również: DAP Incoterms 2020 – co oznacza reguła Delivered at Place?

 

 

Czym się różni CIF (Cost Insurance and Freight) od CIP (Carriage and Insurance Paid)?

 

CIF (Cost, Insurance and Freight) dotyczy wyłącznie transportu morskiego i obejmuje koszty, fracht oraz ubezpieczenie do portu przeznaczenia, podczas gdy CIP jest regułą multimodalną, stosowaną w różnych rodzajach transportu.

 

CIP zapewnia też wyższy standard ochrony ubezpieczeniowej (110% wartości ładunku) niż klasyczny CIF.

 

Zobacz też: CIF Incoterms 2020 – co oznacza reguła Cost Insurance and Freight? >>>

 

 

Kiedy następuje przeniesienie ryzyka w CIP?

 

W Incoterms 2020 CIP przeniesienie ryzyka ze sprzedającego na kupującego następuje w chwili, gdy towar zostaje przekazany pierwszemu przewoźnikowi.

 

Od tego momentu odpowiedzialność kupującego obejmuje wszelkie zdarzenia w trakcie transportu – niezależnie od użytego środka transportu. Dlatego tak istotne jest, aby w umowie przewozu jasno określić punkt przekazania przesyłki.

 

 

Dlaczego CIP należy do podstawowych reguł handlowych?

 

CIP jest jedną z podstawowych reguł handlowych Międzynarodowej Izby Handlowej, bo łączy obowiązek zorganizowania przewozu z wymogiem ubezpieczenia.

 

Sprzedający: spowoduje dostawę towarów, podpisując umowę przewozu i zapewniając polisę cargo.

 

Kupujący: zyska przewidywalność kosztów oraz ochronę w razie szkód.

 

To właśnie ten klarowny podział czyni CIP popularnym wyborem w międzynarodowym handlu.